Ceramika z Bolesławca to wyjątkowa forma sztuki rzemieślniczej, wyróżniająca się ręcznym wykonaniem oraz bogatymi, tradycyjnymi wzorami, które przyciągają uwagę kolekcjonerów i miłośników unikatowych przedmiotów z całego świata.
Dzieje Bolesławca od średniowiecza są ściśle związane z garncarstwem. Okoliczne tereny położone w dorzeczu Bobru i Kwisy, są bogate w złoża glin odpowiednich do produkcji wyrobów kamionkowych. Występują tu też gliny używane do szkliwienia, dające brązową, lekko szklistą powierzchnię, typową dla bolesławieckich wyrobów. Po raz pierwszy informacja o funkcjonowaniu pięciu garncarni pojawia się w kronikach już w XV wieku. Z 1511 roku pochodzi informacja o bolesławieckim cechu garncarzy.
W XVIII wieku bolesławieccy garncarze wytwarzali dzbanki do kawy i herbaty, pojemniki na masło i tabakę, dzbany, kufle, butle, garnki, wazy, kałamarze i kropielniczki, miski, nocniki, retorty i inne przyrządy potrzebne laborantom. Przeważającą część stanowiły gładkie brązowe naczynia codziennego użytku. Największą popularność zdobyły naczynia zdobione białymi bądź kremowymi plastycznymi nakładkami.
W 1882 roku obok dotychczasowych naczyń pokrytych szkliwem ziemnym i dekorowanych nakładkami pojawił się nowy typ dekoracji nazywanej stempelkową, wykonywanej za pomocą gąbki, w intensywnych barwach kobaltu i zieleni. Istotne znaczenie dla rozwoju bolesławieckiej kamionki miało założenie w 1897 roku Zawodowej Szkoły Ceramicznej / Keramische Fachschule Bunzlau. Dzięki niej bolesławieckie wytwórnie bardzo szybko rozwinęły się, a produkty takich firm jak: Reinhold & Co., Julius Paul & Sohn, czy Werner & Co. stały się znane i cenione nie tylko w Niemczech ale i w Europie i na innych kontynentach.
Zobacz: Ceramiczna mapa Bolesławca
Druga wojna światowa spowodowała duże zniszczenia zakładów ceramicznych. Proces ponownego uruchomienia przemysłu ceramicznego po II wojnie światowej był bardzo trudny i długotrwały. Nowe przedsiębiorstwa ceramiczne rozpoczęły działalność w oparciu o zaplecze unieruchomionych przedwojennych, niemieckich wytwórni i zakładów. W 1946 roku, w dawnym zakładzie Richarda Reinholda uruchomiono garncarnię, włączoną rok później w strukturę Bolesławieckich Zakładów Garncarsko-Ceramicznych. W 1950 roku, w dawnej fabryce Paul und Sohn rozpoczęła działalność Spółdzielnia CPLiA "Ceramika Artystyczna".
Po 1974 r. powrócono do dekoracji stempelkowej, głównie w intensywnych, nasyconych kolorach kobaltu. Opracowano również kolekcję form pokrytych ręczną malaturą, motywem „rybiej łuski” pokrywającym całe naczynia.
Na terenie miasta działają: 1.Zakłady Ceramiczne „BOLESŁAWIEC” Sp. z o.o., 2.„Ceramika Artystyczna” Spółdzielnia Rękodzieła Artystycznego, 3.„Manufaktura w Bolesławcu” Sp. z o.o. sp. k., 4.Ceramika „Tyrcz” Alina Tyrcz, 5.Ceramika „Zebra”, 6.Ceramika Bolesławiecka „Kalich” Jacek Kalich, 7.Ceramika „Czaja-Sobieraj” Anna Czaja-Sobieraj,8. Ceramika Artystyczna „Kaola” Zdzisława Pachom, 9.„Moja Faktoria” Karolina Różyło, 10.Pracownia Ceramiczna „Lapis Lazuli” Ewa Chabluk, 11. „VRS Ceramics” Violetta Stępień, 12.Ceramika Artystyczna Dalia Ewelina Czyżewska, 13.Ceramika Artystyczna „Maldur” Małgorzata Durda, 14.Pracownia Ceramiki „Bolesławiec” Zbigniew Forys.
Dziękuję za komentarz