Świątynia Wang w Karpaczu jest to ewangelicki kościół parafialny ulokowany na zboczu Karkonoszy. Nazwa jego pochodzi od miejscowości Wang w Norwegii, z której został przeniesiony w 1842 roku do Karpacza.
Kościół został zbudowany z sosnowych bali na przełomie XII i XIII wieku. Powstał jako jeden z około tysiąca norweskich kościołów klepkowych – stavkirke. Do dziś przetrwało tylko kilkadziesiąt takich świątyń.
Budowla ta miała być na początku eksponatem w berlińskim muzeum, ale dzięki hrabinie Fryderyce von Reden z Bukowca, znalazła swoje miejsce na Śląsku. Położenie kościoła wyznaczył dyrektor sobieszowskiego zarządu dóbr rodu Schaffgotschów. Wyliczył on najkrótsze czasy dojścia z poszczególnych miejscowości.
Wiele oryginalnych elementów kościoła nie nadawała się do użytku. Z Norwegii przewieziono tylko niewielką część jego fragmentów. Brakujące materiały dorabiano w trakcie budowy na podstawie rysunków. Do zrekonstruowanego kościoła dobudowano krużganki oraz wieżę. Wykonano okna w krużgankach i w ścianach wewnętrznych, których pierwotny kościół nie posiadał. Od 1844 roku świątynia Wang jest kościołem miejscowej parafii ewangelickiej.
Ciekawostką jest to, że konstrukcja kościoła Wang wykonana jest bez użycia gwoździ. Wszystkie połączenia zrealizowano przy pomocy drewnianych złączy ciesielskich. We wnętrzu świątyni znajdują się oryginalne zdobienia i rzeźby. Obiekt podczas prac konserwatorskich, zgodnie z XIX-wiecznymi trendami, uległ znacznej rozbudowie. Wysoka kamienna dzwonnica, chroni drewnianą świątynię przed wiatrem od strony Śnieżki. Kościół posiada 3 dzwony – Owieczka Boża, Ojcze Nasz i Chwała Chrystusowi.
Tekst na podstawie informacji z wikipedia.org
Zobacz też
