Twierdza Srebrna Góra / Festung Silberberg
Srebrnogórska twierdza wzniesiona została w latach 1765–1777, według projektu stworzonego przez pruskiego inżyniera Ludwika Wilhelma. Budowla miała zabezpieczyć militarnie Śląsk, który był w posiadaniu przez Prusy od 1740 roku. Twierdza składająca się z sześciu fortów wybudowana została na wzniesieniach górujących nad Przełęczą Srebrną, która oddziela Góry Sowie od Gór Bardzkich.
Według różnych źródeł garnizon miał pomieścić od 2,5 do 3,5 tys. żołnierzy. Twierdza Srebrna Góra miała swój pierwszy i jedyny sprawdzian podczas oblężenia przez wojska napoleońskie w 1807 roku. Obiekt nie został wówczas zdobyty. W styczniu 1860 roku wydano rozkaz likwidacji nie potrzebnej już twierdzy. Ostatni żołnierze opuścili ją siedem lat później. W następnych latach fortyfikacje służyły jako poligon doświadczalny, do prób artylerii i materiałów wybuchowych. W II połowie XIX wieku władze pruskie nakazały zaprzestać niszczenia twierdzy i uczynić z niej atrakcję turystyczną.
Od początku XX wieku dojazd do znajdującej się między fortami Przełęczy Srebrnej umożliwiła powstała w tym czasie zębata Kolej Sowiogórska. Po I wojnie światowej odremontowano główny fort i urządzono w jego wnętrzu restaurację. Rozwój turystyki przerwała II wojna światowa. W dwóch fortach utworzono obóz jeniecki. Po 1945 roku postępowała dewastacja twierdzy. Dopiero w 1965 roku uprzątnięto II Fort Rogowy, a w 1974 na terenie Fortu Donżon otwarto muzeum ciężkiej broni palnej. W 2004 roku srebrnogórska twierdza została uznana za pomnik historii.*
Twierdza składa się z rdzenia i kilku wysuniętych dzieł artyleryjskich. Jej trzon składa się z wieńca bastionów i kleszczy, z donżonem w środku. W obiekcie znajduje się 151 pomieszczeń fortecznych zwanych kazamatami, rozmieszczonych na trzech kondygnacjach. Na jej terenie znajdowały się magazyny, zbrojownia, kaplica, więzienie, szpital, piekarnia, browar, warsztaty rzemieślnicze, prochownia oraz 9 studni. Do obrony służyły 264 działa i moździerze, a zgromadzone zapasy miały wystarczyć na 3–5 miesięcy oblężenia.* (*tekst źródło: Wikipedia)
Zobacz też:
Dziękuję za komentarz